KOLEJNY RAZ  przeglądam album nasz sprzed lat, wtedy byliśmy zakochani, razem w tym wirze pozamiatani to byl nadzwyczajny staż w […]

Pierwszy i ostatni wspólny wiersz z Moniką. Umiera się nie dlatego, by przestać żyć, lecz po to, by żyć inaczej. Kiedy

Każą mi przechodzić to kolejny raz Każą tam być Płakać nie będę Już nie chce odejść pozwolę  Jej W smutku

Jestem jak powietrze  Czuję że jestem sam. Nawet że otacza mnie świat że otaczacie mnie wy ludzie jesteście obok mnie,

Czy to ty czy ktoś inny ? Widzę cię po latach, uśmiechasz się tak samo jak kilka lat temu… Nawet

Ekspresowo zajęłaś moje miejsce w tej nowej społeczności, znowu uniósłszy wszystko z czarnej podłogi mojej duszy, wszystko żeś ogniem podpaliła,

Nici na kieckę tnę, jak nasze wspomnienia

….Ty zdrowa na umyśle tylko za dnia  a ja chory co noc  ty szalona co noc   a ja spokojny za

Patrz na mnie w innej osobie Traktuj mnie różnie, jak czujesz, albo od dnia  jak mnie rozumiesz.  w cieniu ukryje poranny

W swoim świecie. Mieszkacie w moim inkubatorze Integrujcie się, po to was wprowadziłem… Wolę wierzyć w Bogów, mówisz… Dlaczego ?

Róże sa martwe. Fiołki umierają. Na zewnątrz, uśmiecham się. Wewnątrz płacze. Zranienie czyjich uczuć jest tak proste jak wrzucenie kamienia